audycja zawiera lokowanie produktu

Tak. Będą produkty. Całe w lokach.

Podczas niedawnych zawirowań blogosfery zwiało mnie w obszary, gdzie wzrok mój dotychczas nie sięgał. Trochę, przyznam, wsiąkłam w pewną zdumiewającą lekturę, ale już wróciłam bogatsza o nową starą prawdę, która brzmi:

TAK CIĘ WIDZĄ, JAK SIĘ PISZESZ.

I od dziś zamierzam ją wdrożyć, ponieważ skutkiem masochistycznego publicznego samobiczowania wiadomo o mnie tylko tyle, że jestem tą córką, która ma gorzej i nic ponadto.

A mam przecież i drugie dno i trzecie. Jestem jaka jestem, a jestem, niestety, wyjebana w kosmos. Koniec z udawaniem kulawego konika garbuska. Śmierć autoironicznym paszkwilom. Precz z pompowaniem kompleksów, drapaniem gumowych strupów i pozowaniem na czuczło. Precz z preczem!

Od dziś będę się twardo lokować. A jak ktoś mnie będzie zazdrośnie hejtował, to fisting mu w compliments. Zaczynam nowe życie. Nowe życie jak w Madrycie.

A więc do dzieła:

Jak co dzień obudziła mnie kojąca muzyka z mojego telefonu. Kocham swój telefon! Trzeba przyznać, że dźwięki ma on niezwykle przyjemne, za co brawa dla projektantów, iż udało im się stworzyć harmonijne tony, które nie ranią płatków moich zgrabnych, alabastrowych uszu, tylko pozwalają im zakwitnąć poranną radością i chęcią wzięcia się z życiem za bary. A uszy mam naprawdę ładne - nieduże, pięknie uformowane w różowe muszelki :) - w sam raz do odbioru harmonii sfer emitowanej specjalnie dla mnie przez jednego z producentów świata! Rzuciłam jeszcze tylko okiem w firance rzęs na jego złocistą, biżuteryjną obudowę. Ach, jak cieszy ona moje oko! Lubię piękne przedmioty, a oczy mam naprawdę piękne - błękitne jak greckie świątynie, które mam nadzieję w przyszłym tygodniu znów odwiedzić po dwóch tygodniach niewidzenia - Ach! Jak ja za nimi tęsknię! Umieram z nostalgii za ich monumentalną kolumnadą, na tle której tak wspaniale wyglądają moje nogi! A nogi mam! Naprawdę! 
Przeciągnęłam się zatem w jedwabnej pościeli, która wspaniale pieści moje spragnione delikatnych muśnięć alabastrowe ciało. Ciało, które choć codziennie mniej młode, wciąż zachowuje jędrność, gibkość i elastyczność. Nie ma to jak dobre geny i jeszcze lepsze kosmetyki :) A kosmetyki mam naprawdę lepsze! 
Nie pora teraz jednak rozwodzić się nad ich najwyższą jakością, bo czas wstać i obudzić moje piękne i inteligentne dzieci. Pora porozwozić je do elitarnych szkół i nietuzinkowych przedszkoli moim nowym samochodem w wersji wyposażenia TITANIUM (zainteresowanych szczegółami wyposażenia odsyłam na stronę www). Chciałam co prawda, aby była to wersja GHIA (zainteresowanych szczegółami wyposażenia odsyłam na stronę www) aby móc pieścić dłonie dotykiem skóry bydlęcej i drewna (a dłonie mam naprawdę piękne - gładkie, alabastrowe o smukłych palcach i kształtnych, pomalowanych wczoraj na kolor głębokiej, wibrującej czerwieni przez wspaniałą profesjonalistkę panią Mariolkę (moje alter ego) którą z tego miejsca serdecznie pozdrawiam i której obiecuję solennie, że się jutro u niej znowu zjawię. Nic tak nie poprawia samopoczucia kobiety jak pięknie zrobione pazurki ;).
Na razie jednak musze lecieć, czeka na mnie moja wysublimowana świątynia higieny i relaksu. Ach, jak ja lubię dotyk ciepłej wody na mojej skórze. A skórę mam naprawdę piękną! Koi i pieści zmysły swym równomiernym kolorytem, aksamitna i elastyczna, mogłaby być powodem zazdrości niejednej piętnastolatki ;).
Napisałabym jeszcze o słówko o moich nowych butach (kupiłam ostatnio dwie pary! jestem niepoprawna :), ale muszę biec!
Zostawiam Was z solennym zapewnieniem, że Was kocham, moi czytelnicy! Bardziej niż Was kocham tylko siebie, ale to zrozumiałe, Wy też przecież bardziej niż siebie kochacie mnie. To naturalne!
Cieszę się niezmiernie, że wciąż ze mną jesteście, że towarzyszycie mi w moich codziennych zmaganiach ze statystykami, że dzięki Wam moje statystyki są naprawdę imponujące, że mogę cieszyć Wasze oczy moimi zgłoskami. Powiedziałabym o nich złote, ale nie chcę wyjść na samochwałę ;) Znów ktoś nieżyczliwy, jakaś chora z zazdrości życiowa kuternoga nazwie mnie w komentarzu nieskromną. Cha, cha! Ja nieskromna! Doprawdy, zabawny oksymoron!

Mimo wszystko miłego dla Was!
Kicia